Η Φυσική Εναλλακτική Θεραπεία Κατά Του Καρκίνου

Η Φυσική Εναλλακτική Θεραπεία Κατά Του Καρκίνου…  η αλλιώς το πρωτόκολλο Budwig

Ή αλλιώς το πρωτόκολλο Budwig, όπως υποστήριζε η ομώνυμη Γερμανίδα Βιοχημικός Dr. Johanna Budwig εμφανίζει 80%-93% επιτυχία στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε μορφής καρκίνου. Επιπλέον, μελέτη από την ίδια (?) και τους συνεργάτες της Dr. W Kelley και Dr Beard ενισχύουν τα παραπάνω ευρήματα. Για την ιστορία πρέπει να αναφερθεί, ότι η Dr. Budwig έχει προταθεί εφτά φορές και το βραβείο Νόμπελ και ότι το έργο της συνεχίζεται από το Budwig Center έπειτα από δική της συγκατάθεση, λίγο πριν το θάνατό της.

Τι περικλείει όμως το πρωτόκολλο της Dr. Budwig?

Το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στην εξισορρόπηση της λειτουργίας των κυττάρων με απλούς τρόπους που περιλαμβάνουν αποτοξίνωση, ισορροπημένη διατροφή και επιλεγμένα αντικαρκινικά βότανα και τροφές.

Όπως η Dr. Johanna Budwig  εξηγούσε στα συγγράμματα της, το θεραπευτικό πλάνο της αποσκοπούσε στην βελτίωση της κυτταρικής λειτουργίας. Για εκείνη δεν είχε σημασία, που εντοπιζόταν ο καρκίνος, διότι το ζητούμενο ήταν να παρέχονται στα κύτταρα τα απαραίτητα λιπαρά οξέα, προκειμένου να εξομαλυνθεί η λειτουργιά των κυττάρων. Εξατομικευμένη θεραπεία, ακόμα και για άλλες χρόνιες παθήσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορεί να δοθεί στους ενδιαφερομένους, αφού προγραμματιστούν μια σειρά εξετάσεων, στην έδρα του Budwig Center στην Costa Del Sol, της Ισπανίας.

Το κέντρο κατέχει 30 χρόνια εμπειρίας και 50 χρόνια μελετών της ίδιας της εμπνέυστριάς του και παραδόξως επιμένει σε μια απλή συνταγή που η ίδια η Dr. Budwig ανακάλυψε αρχικά ότι μόλις 3 μήνες μετά την εφαρμογή της σε ασθενείς με καρκίνο, αυτοί άρχιζαν να βελτιώνονται.

Όπως χρόνια ακούγεται, η δίαιτα που μας επιβάλλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής παρουσιάζει ελλείψεις σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα ενώ εμφανίζει περίσσεια σε κορεσμένα και trans λιπαρά οξέα.

«Τα περισσότερα έλαια, εκχυλίζονται από το καλαμπόκι ή τον ηλίανθο με υπερθέρμανση ή ακόμα και με χρήση χημικών. Με αυτό τον τρόπο, δεν κατατάσσονται πλέον στα ζωντανά, αλλά στα νεκρά λίπη, των οποίων η χρήση μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο στον τελικό αποδέκτη. Αυτά τα έλαια, εισβάλλουν στις κυτταρικές μας μεμβράνες, καταστρέφοντας το ηλεκτρικό τους φορτίο. Χωρίς την απαραίτητη φόρτιση, τα κύτταρά μας αρχίζουν να ασφυκτιούν λόγω της έλλειψης οξυγόνου». Συνεχίζοντας, η Dr. Budwig, αποδίδει στον παραπάνω λόγο και την ανάπτυξη διαβήτη τύπου ΙΙ, καθώς η ινσουλίνη σαν μεγάλο μόριο, δεν καταφέρνει να περάσει από τα τεχνητά λίπη (αντί της χοληστερόλης) που περιστοιχίζουν την κυτταρική μεμβράνη.

Η λύση λοιπόν (μεταξύ άλλων φυσικών λύσεων) που προτείνεται από το Budwig Center είναι η καθημερινή χρήση μιας συνταγής της Dr. Budwig και έχει σαν κύρια συστατικά το λινέλαιο και το τυρί με χαμηλά λιπαρά (2%) τύπου Cottage ή Quark.

Συγκεκριμένα:

•Σε ένα μπόλ, ανακατέψτε 3 κουταλιές της σούπας (3Χ15ml) λινέλαιο με 6 κουταλιές (6Χ15ml) cottage cheese και χτυπήστε με ένα ηλεκτρικό μπλέντερ χεριού (τύπου ράβδος) για χρονικό διάστημα εώς ενός λεπτου. Εάν το μείγμα είναι πολύ πηχτό και το λάδι δεν έχει εξαφανιστεί μέσα σε αυτό, μπορείτε να προσθέσετε 2-3 κουταλιές κατσικίσιο γάλα. Μην χρησιμοποιείται χυμούς για να αραιώσετε το μείγμα.
•Με ένα τρίφτη καφέ (χεριού), σπάστε 2 κουταλιές λιναρόσπορο και προσθέστε τες στο μείγμα. Ο λιναρόσπορος πρέπει να καταναλωθεί το πολύ σε 20 λεπτά από την ώρα σύνθλιψής του.
•Προσθέστε μια κουταλιά μέλι (καλύτερα να μην έχει υποστεί επεξεργασία και παστερίωση) και ανακατέψτε με το χέρι ή με το μπλέντερ χειρός.
•Για εναλλαγές γεύσης, μπορείτε να προσθέσετε βατόμουρα, λίγο χυμό λεμονιού, άρωμα βανίλιας, κανέλλα, ανάλατους ξηρούς καρπούς ή ακόμα και μια πρέζα πιπεριού καγιέν.

Η Dr. Budwig, επέμενε στον συνδυασμό της παραπάνω θεραπείας και της κατανάλωσης ενός διατροφικού σκευάσματος δικής της πατέντας, που περιέχει συνδυασμό βιταμινών, μετάλλων, αμινοξέων και άλλων ιχνοστοιχείων γνωστό ως Trican, βασιζόμενη σε πλήθος μελετών που απέδιδαν την ανάπτυξη χρόνιων παθήσεων σε διατροφικές ελλείψεις, με αποτέλεσμα την αναποτελεσματική λειτουργία του δομικού στοιχείου του οργανισμού, το κύτταρο.
Τόνιζε επίσης, πως η θεραπεία της, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική, όταν συνδυάζεται με άλλες παραπλήσιες μεθόδους.

Πηγή: www.budwigcenter.com από Μαρία Τουμπή, Msc Κλινική Διατροφολόγος – Διαιτολόγος

Arctium lappa Burdock root αrctium minus λάππα πλατανομαντηλίδα

Η κολλιτσίδα είναι ένα σπουδαίο βότανο με ένα πλήθος ιδιοτήτων και δράσεων.

Ένα ισχυρότατο αντικαρκινικό,διουρητικό και αποτοξινωτικό βότανο.

αρκουδοβότανο

Η κολλιτσίδα έχει μια μακρά ιστορία μέσα στο διάβα των αιώνων και κατέχει τη φήμη ενός από τα θρεπτικότερα και ισχυρότερα τονωτικά βότανα του ήπατος -μαζί με το γαϊδουράγκαθο – το οποίο βοηθά στην αποτοξίνωση και στον καθαρισμό του αίματος…

Είναι ένα από τα ισχυρότερα διουρητικά βότανα το οποίο βοηθά στην αποβολή των άχρηστων συσσωρευμένων υλικών του οργανισμού και ένα από τα ισχυρότερα εφιδρωτικά βότανα…

Η κολλιτσίδα είναι το βότανο που αυξάνει την έκκριση χολής ώστε να αφομοιωθούν καλύτερα τα λιπαρά τρόφιμα ,έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες σε μια σειρά από παθήσεις και ήταν μια από τις πιο σημαντικές παραδοσιακές θεραπείες.

Η κολλιτσίδα ήταν η αφορμή ο Ελβετός μηχανικός Georges de Mestral να επινοήσει το συνδετήρα hook-and-loop ή φερμουάρ ή βέλκρο-velcro…η έμπνευσή του ήρθε κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να αφαιρέσει τις κολλιτσίδες από το τρίχωμα του σκύλου του και το πλεκτό του πουλόβερ καθώς λοιπόν δε μπορούσε να τις αφαιρέσει εύκολα αποφάσισε να τις βάλει στο μικροσκόπιο για να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει .Αυτό που είδε ήταν εκατοντάδες αγκίστρια από δύο ξεχωριστά προϊόντα που αποτελούνται από γάντζους και θηλιές να έχουν ενωθεί τόσο καλά ώστε να είναι δύσκολο να διαχωριστούν αυτή η παρατήρηση του Mestral ήταν η αρχή των φερμουάρ…άλλη μιά εφαρμογή της κολλιτσίδας και αυτή άγνωστη στους περισσότερους είναι η συμμετοχή της στο τσάι essiacΗ κολλιτσίδα μας αποτελείται κυρίως από υδατάνθρακες,πρωτεΐνες,πτητικά έλαια,φυτικές στερόλες,τανίνες και,λιπαρά έλαια

Οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι για το ποια από όλα τα δραστικά συστατικά στη ρίζα της κολλιτσίδας είναι υπεύθυνα για τις θεραπευτικές ιδιότητές της, αλλά το βότανο έχει αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριακές, αντιιικές, διουρητικές, εφιδρωτικές, αποτοξινωτικές, αντιδιαβητικές, αντισυπτικές και αντιβιοτικές – καταστρέφει το σταφυλόκοκκο- άρα και τις αντίστοιχες θεραπευτικές δράσεις…τονώνει τις λειτουργίες της χοληδόχου κύστεως του ήπατος του θυρεοειδούς και του φλοιού των επινεφριδίων ενθαρρύνοντας την πέψη και το μεταβολισμό των λιπών και των πρωτεϊνών Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η κολλιτσίδα περιέχει,φαινολικά οξέα κερκετίνη και luteolin – όλα τους ισχυρότατα αντιοξειδωτικά -νιτρικό κάλιο,αιθέριο έλαιο γλίσχρασμα – το γλισχρασμα προστατεύει τους βλεννογόνους του οργανισμού από τους ερεθισμούς και τις φλεγμονές – ινουλίνη-μια φυσική διαιτητική ίνα η οποία έχει χρησιμοποιηθεί για να βελτιώσει την πέψη και η οποία μπορεί να μετατραπεί σε ένα γλυκαντικό κατάλληλο για τους διαβητικούς- παλμιτικό οξύ-καφεϊκό οξύ-σιτοστερόλη-βιταμίνες Β-κάλιο-θείο-σιδήρο-ασβέστιο επίσης περιέχει arctigenin – το οποίο είναι μία λιγνάνη – το οποίο έχει δείξει ισχυρές αντιικές,

αντικαρκινικές

αντιοξειδωτικές και

αντι-φλεγμονώδεις δράσεις

χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των φλεγμονών των ιστών

ανακουφίζει από το stress

Eχουν ασχοληθεί μαζί της πολλοί μεγάλοι βοτανολόγοι

ο David Hoffmann λέει για την κολλιτσίδα

” οδηγεί το σώμα σε μια κατάσταση ολοκλήρωσης και υγείας

βοηθά να αποκατασταθεί το αρχέγονο προσχέδιο που έχει δημιουργηθεί για την υγεία – να το πω έτσι – το οποίο έχει χαθεί στα άτομα που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις”

συγκεντρωτικά η κολλιτσίδα χρησιμοποιείται

στα εντερικά φουσκώματα

στην κολίτιδα

στη δυσκοιλιότητα

στη ναυτία

στην παχυσαρκία

στην κυτταρίτιδα

στη δυσπεψία

στους πονοκεφάλους

στη διάρροια

στις αιμορροΐδες

στα αρθριτικά

στους ρευματισμούς και

στις ισχιαλγίες μειώνοντας πρήξιμο γύρω από τις αρθρώσεις

στη θυλακίτιδα

στο σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα

στη λιθίαση του χοληδόχου

στη λιθίαση των νεφρών- έχει ισχυρή νεφροπροστατευτική αντι-φλεγμονώδη δράση –

 

γενικά στις λοιμώξεις του ουροποιητικού

στις παθήσεις του στομάχου

σαν ένα από ισχυρότερα διουρητικά βότανα

η κολλιτσίδα

χρησιμοποιείται

σε μια σειρά από παθήσεις που σχετίζονται με την κατακράτηση των υγρών του οργανισμού όπως

στην ουρική αρθρίτιδα

επίσης χρησιμοποιείται

για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα καθώς έχει ισχυρές αντιδιαβητικές ιδιότητες

για τη μείωση της χοληστερίνης

για τα οιδήματα του οργανισμού

σαν άριστο αποχρεμπτικό βότανο χρησιμοποιείται

για την οξεία ή χρόνια βρογχίτιδα

και

άλλες παθήσεις των πνευμόνων

στα κρυολογήματα

στη γρίπη

στην ιγμορίτιδα

ενώ

είναι ιδανική για

τις ασθένειες του στόματος και του λαιμού

σαν άριστο αντισηπτικό βότανο

σταματά τις μολύνσεις σταματώντας τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων

και λόγω της ισχυρής της επιρροής στο συκώτι και στο αίμα

 

έχει ισχυρή θεραπευτική δράση σε όλες σχεδόν

τις δερματολογικές παθήσεις από τις πιο συχνές και ποικίλες όπως:

στην ακμή

στα πυώδη εξανθήματα

στη ψωρίαση

στα απόστημα

στην αλλεργία

στο έρπη

στο μικροβιακό έκζεμα

στο ξηρό έκζεμα

στα τσιμπήματα των εντόμων

στη φαγούρα

στις λειχήνες

στη δοθιήνωση – καλόγεροι

στα εγκαύματα

μέχρι και τις πιο σοβαρές όπως:

ο καρκίνος

η κολλιτσίδα είναι ισχυρότατο αντικαρκινικό

και

βοηθά στην επουλωτική διαδικασία σε όλες τις περιπτώσεις

η κολλιτσίδα καθώς είναι ένα από τα σπουδαιότερα αποτοξινωτικά βότανα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καταστάσεων που προκαλούνται από «υπερφόρτωση» τοξινών

επίσης χρησιμοποιείται

για την ανάπτυξη και τόνωση των μαλλιών

για την τριχόπτωση-το μασάζ με το χυμό του φυτού βοηθάει στην ανάπτυξη της τρίχας και προλαμβάνει την τριχόπτωση-

για την πιτυρίδα

τη σμηγματόρροια

τη μυκητίαση

olastifora.

ΝΕΡΟΚΑΡΔΑΜΟ

Όταν τρώγεται ωμό μπορεί να προλάβει ή να επιδράσει θεραπευτικά ακόμη και στον καρκίνο

 

Σύμφωνα με ένα νέο βαθμολογικό πίνακα, ο οποίος συντάχθηκε από ειδικούς ερευνητές διατροφολόγους του πανεπιστημίου William Paterson του Νιου Τζέρσεϊ και ο οποίος δείχνει τη θρεπτική πυκνότητα των διαφορετικών φρούτων και λαχανικών, το νεροκάρδαμο είναι το λαχανικό που βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.

 

Έχει την επιστημονική ονομασία Ναστούρτιο το φαρμακευτικό και είναι γνωστό ως νεροκάρδαμο. Η καταγωγή του είναι από την Ευρώπη και σήμερα βρίσκεται σε πολλές περιοχές της γης κοντά σε λίμνες, ρυάκια ποταμούς και χαράδρες. Ως φρέσκο τρώγεται σε διάφορες σαλάτες και σάντουιτς ενώ βράζεται και τρώγεται ως λαχανικό, σε σούπες κ.λ.π.

Aνάμεσα στα θρεπτικά συστατικά του είναι τα εξής:

 

Κάλιο, φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, ασβέστιο, σίδηρο (περισσότερο από το σπανάκι), θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, φυλλικό οξύ, ψευδάργυρος και οι βιταμίνες Α, Β6, Β12, C (περισσότερη από τα λεμόνια και τα πορτοκάλια), D, E και KA.

 

Το νεροκάρδαμο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Ο Ιπποκράτης το είχε περιγράψει ως διεγερτικό και αποχρεμπτικό. Εδώ και χιλιάδες χρόνια έχει χρησιμοποιηθεί από τη λαϊκή ιατρική για τη θεραπεία του βήχα και της βρογχίτιδας. Επίσης, έχει αναφερθεί ότι όταν τρώγεται ωμό μπορεί να προλάβει ή να επιδράσει θεραπευτικά στον καρκίνο. Στην Κινέζικη ιατρική χρησιμοποιείται για συρρίκνωση όγκων, βελτίωση της νυχτερινής όρασης και την παραγωγή της χολής, ενώ η δράση του επεκτείνεται και σε περιπτώσεις πονόλαιμου, δυσκολίας στην ούρηση, παρωτίτιδας και κακής… αναπνοής, όπως αναφέρει το invitromagazine.gr.

 

Παρασκευή ροφήματος με νεροκάρδαμο:

 

Για να προετοιμάσετε ένα ρόφημα, προσθέστε 2 κουταλάκια του αποξηραμένου βοτάνου σε μία κούπα νερό που έχετε βράσει (μέχρι 3 φορές την ημέρα). Επειδή το Ναστουρτιο έχει διουρητικές ιδιότητες η χρήση του δεν πρέπει να ξεπερνάει τη προτεινόμενη μέγιστη ημερήσια δόση (6,0γρ.) και δεν θα πρέπει να καταναλώνεται από παιδιά κάτω των 4 ετών.

pronews

Tο φύλλο που γιατρεύει- Φυτρώνει σε κάθε κήπο!

Πεντάνευρο ή αρνόγλωσσο (Plantago major).

Στις μέρες μας οι ιδιότητές του είναι ξεχασμένες. Μετά από περίπου 30 χρόνια αναζητώντας στις βιβλιογραφίες για τα οφέλη αυτού του φύλλου, έχει γίνει ένα από τα βασικά φαρμακευτικά βότανα στην αποθήκη μου. Το “ζιζάνιο» από το οποίο έκοβαν οι γιαγιάδες μας το φύλλο που γιατρεύει έχει την κοινή ονομασία Πεντάνευρο ή αρνόγλωσσο (Plantago major).

 

Οι Φαρμακευτικών Ιδιότητες του Πεντάνευρου και Οι Βοτανικές του χρήσεις

 

Το πεντάνευρο είναι εδώδιμο και φαρμακευτικό, τα τρυφερά του φύλλα είναι βρώσιμα και κόβονται ωμά σε σαλάτες ή μαγειρεύονται όπως τα χόρτα. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Β1 και ριβοφλαβίνη. Αυτό το βότανο χρησιμοποιείται στην εναλλακτική ιατρική για πολλά χρόνια, ήδη από την αρχαιότητα. Χρησιμοποιόταν ως πανάκειο (φάρμακο για τα πάντα) σε ορισμένους πολιτισμούς. Οι Ινδιάνοι ονόμαζαν το φυτό αυτό “φάρμακο της ζωής».

 

Οι πρόσφατες έρευνες αποκάλυψαν ότι το όνομα αυτό δεν απέχει πολύ από την αλήθεια! Η χημική ανάλυση του Πεντάνευρου (Plantago major) έδειξε ότι περιέχει το γλυκοσίδιο Aucubin. Το Acubin αναφέρεται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Toxicology ως μια ισχυρή αντι-τοξίνη . Το πεντάνευρο έχει και άλλα αποτελεσματικά συστατικά, όπως βιταμίνη C, απιγενίνη, βαϊκαλεΐνη, βενζοϊκό οξύ, χλωρογενικό οξύ, κιτρικό οξύ, φερουλικό οξύ, ολεανολικό οξύ, σαλικυλικό οξύ, και ουρσολικό οξύ. Τα φύλλα και οι σπόροι του μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αντιβακτηριακά, αντίδοτα, στυπτικά, αντιφλεγμονώδη, αντισηπτικά, αντιβηχικά, καρδιακά, μαλακτικά, διουρητικά, αποχρεμπτικά, αιμοστατικά, καθαρτικά, οφθαλμικά, έμπλαστρα, ισοθερμικά και ανθελμινθικά.

 

Έχει αποδειχθεί η αποτελεσματικότητά τους ως εναλλακτική θεραπεία για ασθένειες όπως το άσθμα, το εμφύσημα, για προβλήματα της ουροδόχου κύστης, τη βρογχίτιδα, τον πυρετό, την υπέρταση, τους ρευματισμούς και τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Το αφέψημα από τις ρίζες του χρησιμοποιείται στη θεραπεία ενός μεγάλου φάσματος νοσημάτων, όπως της διάρροιας, της δυσεντερίας, της γαστρίτιδα, των πεπτικών ελκών, του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου, της αιμορραγία, των αιμορροΐδων, της κυστίτιδας, της βρογχίτιδας, της καταρροής, της ιγμορίτιδας, του βήχα, του άσθματος και της αλλεργικής ρινίτιδας. Προκαλεί επίσης μια φυσική αποστροφή προς τον καπνό και βρίσκει εφαρμογή σε θεραπείες κατά του καπνίσματος.

 

Εκχυλίσματα του βοτάνου έχουν αντιβακτηριακή δράση και είναι ασφαλή και αποτελεσματικά για τη διακοπή της αιμορραγίας, σταματούν τη ροή του αίματος γρήγορα και ενθαρρύνουν την αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών. Τα θερμαινόμενα φύλλα του χρησιμοποιούνται σε επιδέσμους πάνω σε πληγές, φλεγμονές του δέρματος, κακοήθη έλκη, κοψίματα, τσιμπήματα και οιδήματα για την γρήγορη επούλωσης των ουλών. Έμπλαστρα με θερμαινόμενα φύλλα δένονται και εφαρμόζονται σε κοψίματα και πληγές για να αφαιρεθούν αγκάθια, θραύσματα και να αντιμετωπιστεί η φλεγμονή.

 

Η ρίζα χρησιμοποιείται ως αντίδοτο σε δηλητήρια από δαγκώματα φιδιών. Οι σπόροι του πεντάνευρου περιέχουν έως και 30% βλεννώδη πηχτή φυτική κόλλα που διογκώνεται στο έντερο και ενεργεί ως καθαρτικό καταπραΰνοντας ταυτόχρονα τις ερεθισμένες μεμβράνες. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται επίσης στη θεραπεία κατά των παρασιτικών σκωλήκων. Ακόμα, το αποσταγμένο υγρό από διάλυμα αυτού του βοτάνου αποτελεί ένα εξαιρετικό κολλύριο για τα μάτια.

 

Πως να Χρησιμοποιήσετε το Πεντάνευρο για Δαγκώματα και Τσιμπήματα από Έντομα

 

Όταν μια σφήκα ή μέλισσα τσιμπήσει κάποιο μέρος του σώματος, τότε η περιοχή αρχίσει να πρήζεται και να σχηματίζεται φλεγμονή. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορείτε να σταματήσετε τον πόνο και το οίδημα πολύ εύκολα χρησιμοποιώντας ένα φρέσκο φύλλο πεντάνευρου.

 

Ο πόνος θα άρχισε να υποχωρεί μέσα σε λίγα λεπτά. Τυλίξτε το πολτοποιημένο φύλλο στην περιοχή του τσιμπήματος με μια γάζα και κρατήστε το για το υπόλοιπο της μέρας.

 

Για τα τσιμπήματα από κουνούπια, κάντε ένα γρήγορο ντους και αλείψτε τις περιοχές του δέρματός σας, που δέχτηκαν τα τσιμπήματα, με λάδι πεντάνευρου. Και σε αυτή την περίπτωση, μέσα σε λίγα λεπτά, ο πόνος και ο κνησμός θα υποχωρήσουν.

 

Πώς να Φτιάξετε Εμποτισμένο Έλαιο Πεντάνευρου

 

Αρχικά, μαζέψτε ένα ματσάκι μεγάλα φύλλα πεντάνευρου από την αυλή σας ή το χωράφι σας, που να μην έχουν εκτεθεί σε ψεκασμούς από χημικά σκευάσματα. Πλύντε τα σχολαστικά στο νεροχύτη για να καθαρίσουν από τυχόν βρομιές και παράσιτα.

 

Ετοιμάστε αρκετή ποσότητα για να γεμίσουν το ένα τέταρτο του γυάλινου βάζου στο οποίο θα τα τοποθετήσετε. Αφού πλυθούν, απλώστε τα σε μια στεγνή πετσέτα για να στεγνώσουν. Θα πρέπει να στεγνώσουν καλά για να μη μουχλιάσουν αργότερα στο βάζο. Μόλις στεγνώσουν, τυλίξτε τα ένα-ένα και κόψτε τα σε φέτες

 

Τα φύλλα τεμαχίζονται για να εκτεθεί ο χυμός τους όσο περισσότερο στο λάδι που θα χρησιμοποιήσουμε μέσα στο βάζο. Τοποθετήστε το βότανο μέσα σε ένα καθαρό και στεγνό βάζο και γεμίστε το με ελαιόλαδο μέχρι πάνω. Βεβαιωθείτε ότι όλα τα φύλλα είναι βυθισμένα στο λάδι και ανακατέψτε με τη λαβή της ξύλινης κουτάλας ή με ένα μαχαίρι για να αποτρέψετε το σχηματισμό φυσαλίδων αέρα στο εσωτερικό του. Βιδώστε το καπάκι. Βάλτε μια ετικέτα στο βάζο με το όνομα του φυτού, το μέρος του φυτού που χρησιμοποιήσατε, το είδος του λαδιού που χρησιμοποιήσατε σαν διαλύτη και την ημερομηνία παρασκευής. Κρατήστε το βάζο σε θερμοκρασία δωματίου στο ντουλάπι ή κοντά σε παράθυρο που το βλέπει ο ήλιος για να αποτραπεί η εμφάνιση μούχλας.

 

Αναμείξτε το περιεχόμενο του βάζου καθημερινά και μετά από τέσσερις έως έξι εβδομάδες στραγγίξτε το λάδι με ένα σουρωτήρι σε ένα άλλο βάζο. Αφήστε το να καθίσει για λίγες ημέρες και στη συνέχεια, χύστε το τελικό διάλυμα σε σκούρα μπουκαλάκια. Σφραγίστε τα μπουκαλάκια, βάλτε τους ετικέτες και αποθηκεύστε τα σε ένα πιο δροσερό, ξηρό και σκοτεινό μέρος.

pronews

Βρουβιά: Η τρούφα της Μεσσηνίας

«Το στήθος, το σώμα, πραγματικά είναι πάντα ένα, μα οι ψυχές που το κατοικούν δεν είναι μόνο δύο ή πέντε, αλλά αμέτρητες. Ο άνθρωπος είναι ένα κρεμμύδι που αποτελείται από εκατοντάδες φλοιούς, ένα υφαντό φτιαγμένο από χιλιάδες νήματα». (Από τον “Λύκο της Στέπας” του Hermann Hesse)

Περπατώντας στο βουνό ή σε κάποιο χωράφι με ελιές περί στα μέσα Μαρτίου,πιθανόν να διακρίνεις κάτι μικρά μοβ λουλουδάκια που μοιάζουν με ανθισμένα βατόμουρα. Αν είχες περάσει ένα μήνα νωρίτερα και το μάτι σου ήταν αρκετά εκπαιδευμένο, θα είχες δεί στη θέση τους δύο μικρά πράσινα φυλλαράκια να ξεπροβάλουν δειλά-δειλά μέσα από το χώμα. Αυτά μαρτυρούν ότι από κάτω κρύβεται ένας πεντανόστιμος κοκκινωπός βολβός, το φυτό Muscari Comosum.

Οι περισσότεροι τους μαζεύουν το Μάρτιο, όταν έχει ανθίσει το μοβ λουλουδάκι και τους εντοπίζεις ευκολότερα. Για μένα τότε είναι πολύ αργά, καθώς όταν το φυτό ανθίζει μεταφέρει όλη την ενέργεια στο λουλούδι, προκειμένου να ενδυναμώσει το σπόρο.

Πρέπει να σκάψεις επιδέξια, γιατί δεν θα το βρεις εύκολα, αφού συνήθως βρίσκεται σε βάθος 20 εκατοστών και μεγαλώνει αγκαλιασμένος σφιχτά με το υγρό χώμα που δύσκολα αποχωρίζεται.   

Το μάζεμα των βολβών θέλει προσοχή, καθώς τα εκτεταμένα ραντίσματα με φυτοφάρμακα τους επηρεάζουν άμεσα. Το πιο συνηθισμένο παράπτωμα είναι η συλλογή λευκών βολβών με κολλώδη υφή που λέγονται «Γκαλγκάτσι» και δεν έχουν σχέση με τα βρουβιά.

Τα βρουβιά μαγειρεύονται ως εξής:

– Τα πλένουμε και τα καθαρίζουμε τόσο από το ριζικό όσο και από τη φύτρα. Τα βράζουμε σε μπόλικο νερό. Όσο πιο πολύ βράσουν τόσο πιο πολύ θα ξεπικρίσουν και θα μαλακώσουν. Θέλουν περίπου 12 -15 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος (εμένα μου αρέσει να κρατάνε λίγο και να μην είναι λιώμα). Αν θέλετε να γίνουν πιο γλυκά, μπορείτε να χύσετε το νερό της πρώτης βράσης. Μόλις βράσουν, τους βγάζουμε από το νερό και τους αλατίζουμε.

– Κατόπιν μπορούμε να τους βάλουμε σε βάζο με ξίδι, σε λάδι ή σε λάδι με ξίδι μαζί, ανάλογα με τη γεύση που θέλουμε να δώσουμε. Το λευκό βαλσαμικo ταιριάζει άριστα με τους βολβούς. Διατηρούνται για ένα χρόνο ακόμα και έκτος ψυγείου. Απλώς να είναι κάπου δροσερά. Επίσης μπορούμε να βάλουμε και λίγο σκόρδο ή πιπεράκι, για να αρωματιστούν. Αν τους κάνετε ξιδάτους, τότε τους σερβίρεται με λίγο λάδι από πάνω.

Andro

Μαζεύεις χόρτα; Προσοχή σε αυτά τα 5 που μπορεί να σε στείλουν αδιάβαστο

Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω, είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα. Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας. Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια. Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε:

Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος.

1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum)

Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο. Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα.

Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες. Πολύ καλή λύση αν παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό!

2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!)

Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη.

Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείτε συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να καθαρίσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται επίσης από τις πεθερές.

Θεωρείται, μαζί με τη νικοτίνη, το ισχυρότερο από τα φυτικά δηλητήρια.

3. Το κώνειο (Conium maculatum L)

Το φυτό που έστειλε στον Άδη τον μέγα φιλόσοφο Σωκράτη είναι σχεδόν παντού. Μοιάζει αρκετά με το αγριοκάροτο, αλλά είναι λιγότερο «χνουδωτό» και ο κορμός του έχει μαύρα στίγματα. Θέλει αρκετή προσοχή, γιατί είναι πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα και στην όψη μοιάζει με πολλά βρώσιμα χόρτα.

Περιέχει ουσίες, οι οποίες δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί, που μπορεί να προκαλέσουν παροδική μείωση στη αντίληψή μας. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός «βλίτο» για κάποιους ανθρώπους. Επίσης, ο χαρακτηρισμός «δεν τρώω κουτόχορτο» , στο βλίτο αναφέρεται.

4. Το διαβολόχορτο (Datura)

Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείτε συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να θανατώσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Το βρίσκουμε το καλοκαίρι να φυτρώνει σε καλλιεργήσιμα χωράφια ανάμεσα σε βλίτα, κολοκυθάκια, μπάμιες και άλλα κηπευτικά. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται από τις πεθερές που θέλουν να καλύψουν τα φονικά τους ένστικτα. Ακόμα και αν δεν το ξεχωρίσεις από τα φύλλα του, το χαρακτηριστικό «καστανάκι» που κυοφορεί το επίσης ευδιάκριτο λουλούδι του κάνει μπαμ.

Το επιστημονικό του όνομα (“Εκβάλλιον το ελατήριον”), το φυτό το πήρε επειδή όταν κάποιος αγγίξει τους καρπούς, αυτοί εκτοξεύονται παντού. Ωραίο παιχνίδι!

5. Η πικραγγουριά (Ecballium elaterium)

Η πικραγγουριά μοιάζει λίγο με μικρή πεπονιά και τη συναντάμε τόσο σε καλλιεργήσιμα χωράφια όσο και στο βουνό. Η κατανάλωσή της σε μικρές ποσότητες αρχικά θα σας φέρει σε μια κατάσταση χαλάρωσης. Αν το παρακάνετε, όμως, θα ακολουθήσει λιποθυμία και θα χρειαστείτε πλύση στομάχου. Τα σπόρια της κρύβονται σε ένα χαρακτηριστικό στρογγυλό μπαλάκι που μοιάζει με λάμπα και κάνει την πικραγγουριά ευδιάκριτη από τα 500 μ. μακριά. Δεν το καταναλώνουμε σε καμία περίπτωση!!!

Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα τα παραπάνω φυτάμπορούσαν με την ανάλογη επεξεργασία να μετατραπούν σε ελιξίρια που θεράπευαν δεκάδες ασθένειες, γεγονός που επιβεβαιώνει και την παροιμία «από το αγκάθι βγαίνει ρόδο». Αφήνουμε, όμως, αυτές τις δουλειές στους ειδικούς και απολαμβάνουμε τα υπόλοιπα εκατοντάδες βρώσιμα χόρτα που μας χαρίζει η ελληνική γη.

 ftiaxno.gr

Οι συμβουλές του Σωτήρη για το πώς μαζεύουμε τα χόρτα.

Διώξτε τις ψείρες με λεβάντα

Στάξτε μία ή δύο σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντα στο γιακά του μπουφάν, στα ρούχα παιδιού σας.

Ή αναμείξτε δύο σταγόνες λεβάντας σε 5 ml ελαίου βάσης και κάντε μασάζ με το μείγμα στα αυτιά του παιδιού σας.

Αν όμως οι ψείρες κάνουν «πάρτι» στο κεφάλι του παιδιού σας.

Mπορείτε να βάλετε δύο σταγόνες απευθείας στα μαλλιά των παιδιών ή αναμείξτε το σε σαμπουάν (20 σταγόνες λεβάντας σε 250 ml σαμπουάν).

Μία ακόμα συνταγή.

Υλικά

10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντα και10 σταγόνες tea tree

5 σταγόνες μέντα και 4 σταγόνες ευκάλυπτο.

Ανακατέψτε τα υλικά σε 50 ml ελαίου βάσης (αμυγδαλέλαιο, ελαιόλαδο κλπ).

Βάλτε μικρή ποσότητα από το μείγμα στο κεφάλι του παιδιού και κάντε του απαλό μασάζ.

Τοποθετήστε στο κεφάλι του παιδιού σκουφάκι μιας χρήσης και αφήστε να δράσει το μείγμα για 20 λεπτά. Οι ψείρες θα πάθουν ασφυξία από τη δράση των αιθέριων ελαίων.

Ξεβγάλετε καλά τα μαλλιά του παιδιού με σαμπουάν και άφθονο νερό.